Ο απήγανος (Ruta graveolens - Common Rue) είναι ένας μικρός αειθαλής θάμνος, με ύψος 60- 90εκατοστά, που φύεται κυρίως στη νότια Ευρώπη και τη βόρεια Αφρική. Το πρασινογάλαζο φύλλωμά του έχει έντονη και δυσάρεστη μυρωδιά και τα κίτρινα λουλούδια του καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του φυτού.
Ο απήγανος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές αλλά και τις μαγικές του ιδιότητες. Ο μυθικός ήρωας Οδυσσέας το χρησιμοποιεί σαν φυλακτό για να προστατεύσει τον εαυτό του και τους άντρες του από τα ξόρκια της μάγισσας Κίρκης. Οι αρχαίοι Αθηναίοι το φύτευαν στην αυλή του σπιτιού και μάλιστα στο αριστερό μέρος, για να ξορκίσουν τη βασκανία και το κακό. Σήμερα, ακόμα υπάρχει η φράση «ξορκισμένος με τον απήγανο», και λέγεται ως μία ευχή για να μείνει κάποιο ανεπιθύμητο πρόσωπο μακριά.
Ο ρωμαίος φιλόσοφος Γάιος Πλίνιος Σεκούντος και ο Εφέσιος γιατρός Σωρανός είχαν επισημάνει την ισχυρή επίδραση που έχει ο απήγανος στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Ενεργά συστατικά που περιέχονται στο φυτό αυτό μπορούν να διεγείρουν τους μυς της μήτρας, που προκαλούν έμμηνο ρύση, δρώντας αντισυλληπτικά και προκαλώντας την έκτρωση. Στην αρχαία ιατρική χρησιμοποιούσαν ακόμη τον απήγανο σαν αντίδοτο στα δαγκώματα των φιδιών και σε πάσης φύσεως δηλητηριάσεις. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε ως αντίδοτο στο περιβόητο δηλητήριο του Μιθριδάτη.
Κατά τους μεσαιωνικούς και νεότερους χρόνους στην Ευρώπη, ο απήγανος υπήρξε σύμβολο μετάνοιας, θλίψης και οδύνης. Οι Καθολικοί χρησιμοποιούσαν τα κλαδάκια του για να ραίνουν με αγίασμα τους πιστούς . Ο απήγανος είναι ένα από τα λουλούδια που μοιράζει η παράφρων Οφηλία στον "Άμλετ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Μικαελάντζελο και του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ακολουθώντας τις συνταγές των γιατρών της εποχής, έτρωγαν απήγανο προκειμένου να βελτιώσουν την όραση και τη δημιουργικότητά τους. .
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, ο απήγανος χρησιμοποιείται ως ένα ισχυρό φάρμακο που δρα απότελεσματικά ως αντισπασμωδικό, αντιβηχικό και εμμηναγωγό. Πρέπει να χορηγείται σε μικρές δόσεις και προτιμότερο είναι να λαμβάνεται κάτω από την καθοδήγηση κάποιου ειδικού. Ανακουφίζει από τον κολικό πόνο και την ένταση των εντέρων, χαλαρώνοντας τους μυς του πεπτικού συστηματος. Δρά επίσης ως αντισπασμωδικό στην περίπτωση του έντονου βήχα. Χρησιμοποιείται ακόμα ως εμμηναγωγό, ρυθμίζοντας τον εμμηνορρυσιακό κύκλο, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που έχει διακοπεί η έμμηνος ρύση.
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνετε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1-2 κουταλιές ξηρό βότανο και το αφήνετε 10-15 λεπτά. Η επιτρεπτή δόση έιναι ένα φλιτζάνι μία ή δύο φορές την ημέρα. Δεν πρέπει να καταναλώνεται για παραπάνω από τρείς ημέρες.
ΠΡΟΣΟΧΗ Η επαφή με τα χλωρά φύλλα του φυτού μπορεί να προκαλέσει δερματοπάθειες. Στο sensities θα βρείτε το βότανο μόνο στην απόξηραμένη μορφή του. Η λήψη ροφήματος για διάστημα μεγαλύτερο των τριών ημερών απαγορεύεται. Η υπερδοσολογία μπορεί να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα και να προκαλέσει λιποθυμία, δηλητηρίαση, διάρροια, μητρορραγία ή ακόμα και να απόβεί μοιραία. Το έλαιο του βοτάνου είναι ισχυρό εκτρωτικό και δεν επιτρέπεται η χρήση του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Τα βότανα είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φάρμακα. Στα Sensities δεν υποστηρίζουμε την αυτοθεραπεία και σας προτείνουμε να συμβουλεύεστε πάντοτε το γιατρό σας πριν από τη λήψη τους. Για περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με τη λήψη των βοτάνων πατήστε εδώ. .
